Aansprakelijkheid voor kinderen

Indien u letsel heeft bekomen dat is veroorzaakt door de gedraging van een kind, kunt u de door u geleden schade mogelijk verhalen op de ouders van het kind dan wel op het kind zelf. Ouders kunnen aansprakelijk zijn voor schade die aan een ander is toegebracht door de gedraging van hun kind. Voor ouders van kinderen onder de 14 jaar geldt een risicoaansprakelijkheid, hetgeen betekent dat de aansprakelijkheid van de ouder niet is gebaseerd op een eigen fout van de ouder, maar op een gedraging van het kind. Voor aansprakelijkheid van een ouder voor schade toegebracht door een kind onder de 14 jaar is vereist dat de gedraging die de schade heeft toegebracht een als een doen te beschouwen gedraging’ betreft. De ouder is dus niet aansprakelijk voor schade veroorzaakt door nalaten van het kind. Daarnaast moet deze gedraging het kind als een onrechtmatige daad kunnen worden toegerekend als zijn leeftijd daaraan niet in de weg zou staan.  Een kind onder de 14 jaar is zelf niet aansprakelijk voor schade die het kind heeft toegebracht aan derden, maar dit staat dus niet in de weg aan aansprakelijkheid van de ouder voor de gedraging van het kind.

Voor schade veroorzaakt door kinderen van 14 en 15 jaar geldt een andere regeling. Ten eerste kunnen kinderen van die leeftijd zelf aansprakelijk zijn voor de door hen veroorzaakte schade (indien aan de vereisten voor aansprakelijkheid is voldaan). Ook kunnen de ouders van kinderen van deze leeftijd aansprakelijk zijn voor de door het kind veroorzaakte schade. Vereist is dan dat sprake is van een onrechtmatige daad die het kind kan worden toegerekend. Anders dan voor ouders van kinderen onder de 14 jaar, geldt voor ouders van kinderen van 14 of 15 dat zij aan aansprakelijkheid kunnen ontkomen, indien zij kunnen aantonen dat hun niet kan worden verweten de gedraging van het kind niet te hebben belet. In dit geval is dus geen sprake van een risicoaansprakelijkheid, maar van een schuldaansprakelijkheid met omgekeerde bewijslast. Hier staat immers wel het handelen van de ouders centraal. Bij het beantwoorden van de vraag of de ouder kan worden verweten de gedraging van het kind niet te hebben belet, wordt gekeken naar de leeftijd en de aard van het kind, de eisen van het dagelijks leven en de levensomstandigheden van de ouders. Een ander verschil met de regeling voor kinderen onder de 14 jaar, is dat de aansprakelijkheid van ouders voor kinderen van 14 of 14 jaar niet is beperkt tot een als een doen te beschouwen gedraging.